NIEUWJAARSBRIEF 1 januari 2002
Liefste Doel,
Een woelig jaar is uitgeteld.
Voor velen viel het in het water.
Voor jou kwam een veel groter kater:
je doodvonnis werd plots geveld
door heren van de overkant.
Zij willen haven ruimte geven,
maar knijpen zo het laatste leven
uit jouw immense polderland.
Toch wil ik jou veel liefs toewensen.
Leef nog maar lang, mijn beste Doel.
Misschien hebben die "wijze" mensen
toch nog een beetje eergevoel.
Misschien ontdekken zij hoe fel
jouw Scheldeland nog leven wil,
hoe 't vlakke landje van Jacques Brel
zo mooi kan zijn, zo groen, zo stil...
Leef nog maar lang, mijn liefste Doel,
dan kom ik wand'len langs jouw dijken,
langsheen je torens, hoog en koel,
langs akkers die steeds verder reiken,
voorbij de drukte en 't geweld
van industrie en 't grote geld,
tot in het dorp, je oudste stek,
je eerste thuis, je mooiste plek.