|
Gebelgde
Moerdijkers schrikken van Doel
Door
Romain van Damme BN - DE STEM
19 februari
2001, DOEL - "Hier slaat de schrik me om het hart!" Op de
winderige en koude Scheldedijk in Doel kijkt Wim Rijnart van de Stichting
Behoud Buitengebied Moerdijk (SBBM) verbijsterd om zich heen.
Rechts ligt het dorpje Doel in de schaduw van de immense koeltorens van de
kerncentrale. Links is de bouwput voor het Deurganckdok almachtig groot en
diep en tot ver in de wijde omtrek zie je hevig rokende fabrieken en een
woud van hijskranen.
Bevrijden
Samen met John Ettema en Marjolein Schellekens van de SBBM is Wim Rijnart
op bezoek bij de actiegroep '2020' die zich al jaren inzet om het
Scheldedorpje Doel uit de klauwen van de Antwerpse haven te bevrijden.
Amper zestig kilometer verderop probeert de SBBM de aanleg van het
industrieterrein Moerdijk II tegen te houden.
Twee bedreigde dorpen die de hete adem van de industrie in de nek voelen.
"Maar hier in Doel is het wel heel erg", erkennen de Moerdijkers
die met stijgende verbazing de verhalen van Rudi Van Buel, Maurice
Vergauwen en Marina Apers aanhoren. Zij zijn van de actiegroep '2020'.
Raakvlakken
Ze kennen elkaar van wat e-mailberichten, krantenartikelen en van
contacten via milieuverenigingen. Rijnart: "We hebben op een gegeven
moment gezegd: we moeten elkaar toch eens zien. Misschien kunnen we wat
van elkaar leren. Zo zijn er wellicht punten waar je niet bij stil staat.
Natuurlijk is er een groot verschil tussen België en Nederland, maar
ongetwijfeld zijn er ook raakvlakken."
Zoals de volgens beide actiegroepen overduidelijke manipulatie van cijfers
door bestuurders. En niet te vergeten, de loze beloftes. Rudi Van Buel:
"Hier zijn de gekste dingen gebeurd. Aan de rand van het dorp ligt
het Doeldok. Twintig jaar geleden gebouwd. Nog nooit gebruikt! Nu wordt er
in een gedeelte van het dok vervuild slib van de Schelde gedumpt."
Het ruim tweeënhalf kilometer lange en vijfhonderd meter brede Doeldok
(330 miljoen) moest er komen omdat de chemische industrie in Antwerpen
langs de Schelde een nieuwe plek zocht. Van Buel: "Die industrie is
er nooit gekomen, maar met het dok konden ze niets anders doen omdat het
speciaal gebouwd was voor de chemische fabrieken. Met schuine taluds
bijvoorbeeld, ongeschikt voor containerterminals." De Moerdijkers
worden er een beetje stil van. Zo zou het kunnen worden. Moerdijk
ingeklemd tussen twee industriegebieden. "Al is de afstand tussen
dorp en het industrieterrein bij ons wel groter dan hier", zegt
Rijnart. "Maar we zitten ook met het buitengebied waar veel zal
veranderen."
Verdriet
Tot groot verdriet van de bewoners. Dat zelfde verdriet vindt je ook in
Doel. "Niemand vraagt hier om de industrie", zegt Maurcie
Vergauwen. "Vrijwel iedereen wil hier blijven wonen. Maar kan dat
ook? Nog altijd is er geen duidelijkheid, dat vreet aan de mensen."
Doel heeft inmiddels steun gekregen uit onverwachte hoek. De Raad van
State heeft van een commissie het advies gekregen de bouw van het
Deurganckdok stil te leggen en de Europese commissie heeft de Vlaamse
regering hardhandig op de vingers getikt. Bruel: "De regering heeft
te voorbarig en te lichtzinnig gehandeld."
Daarom is er nog altijd hoop in Doel waar inmiddels 78 van de 466 huizen
verkocht zijn aan de havenmaatschappij. Hoop is er ook nog in Moerdijk.
Rijnart: "Ruim 85 procent van de bevolking is tegen de aanleg van
Moerdijk II. Maar de overheid wil het toch en dramt maar door. Dat begrijp
ik dan niet."
Nuttig
bezoek
De wandeling door het troosteloze dorp aan de Schelde mist zijn uitwerking
niet. Zover mag het in Moerdijk nooit komen. Een uitermate nuttig bezoek,
vindt John Ettema. "Wij zijn dan wel geen Belgen, maar we leven zeker
mee. Als gebelgde Moerdijkers."
-----
ooo O ooo -----
Een
delegatie van de Stichting Behoud Buitengebied Moerdijk (SBBM) uit
Nederland werd op zaterdag
17 februari 2001 in Doel verwelkomt door Doel
2020.
23/02/2001 De Wase Koerier
SBBM werd vertegenwoordigd door dhr. Wim
Rijnart, dhr. John Ettema en dhr. en mevr. Robert en Marjolein
Schellekens. Doel 2020 werd vertegenwoordigd door dhr. Maurice Vergauwen,
mevr. Marina Apers en dhr. en mevr. Rudi en Myriam Van Buel.
Een wandeling in het dorp, het zicht op de werken aan het Deurganckdok en
een korte verplaatsing naar het Doeldok gaven samen met de nodige uitleg
een reëel beeld van wat er gaande is in en rondom Doel.
In de vergadering die volgde werd eerst even de problematiek geschetst
betreffende Moerdijk.
SBBM werd opgericht door inwoners van de gemeente Moerdijk, die niets zien
in de plannen van het gemeentebestuur om de gemeente Moerdijk te
veranderen van een landelijke in een stedelijke gemeente. De Stichting
stelt zich tot doel om in het buitengebied van de gemeente de huidige
bestemmingen en functies te handhaven om het bestaande open en landelijke
karakter van dit gebied te waarborgen. Net zoals bij ons in Doel worden
ook hier mensen bedreigd met onteigening en zouden zij plaats moeten
ruimen voor uitbreiding van de industrie.
Vervolgens werd uitvoerig besproken hoe zowel SBBM als Doel 2020 de zaken
aanpakken en werd op dat vlak heel wat ervaring uitgewisseld. Al snel
bleek dat ook hier heel wat gemeenschappelijke punten naar voor kwamen.
Er werden reeds onderlinge afspraken gemaakt voor een eerste gezamelijk
initiatief.
SBBM en Doel 2020 drukten samen de wens uit om te streven naar een nauwer
internationaal samenwerkingsverband.
Deze boeiende en verrijkende kennismaking leverde alvast positieve
resultaten op. Het goed gevulde namiddagprogramma werd afgesloten met een
gezellige maaltijd in restaurant Doel5.
|